:: Olaf T.H. van Panhuys ::

Zo, ik ben nu precies twee dagen in Sydney en er is alweer veel gebeurd. Nadat ik op het vliegveld ben aangekomen ben ik met de roltrap omlag gegaan, kaartje gekocht, alwaar na 2 minuten de trein (eigenlijk meer een soort Metro) er al aan kwam. Ingestapt en na een kwartiertje was ik al op Sydney Central Station. Het Hostel (Wake-UP) dat ik geboekt had ligt dus pal naast het station. Toen ik zo ’s-ochtends vroeg vol bepakt (Grote rugzak op de rug en kleine rugzak op de buik) zo door de stad liep begon ik me voor het eerst een backpaker te voelen. Toch iets te veel meegenomen… Maar toen ik na een paar meter bij het Hostel aankwam wist ik dat ik waarschijnlijk weinig echt met de rugzak op zal lopen. De rest van de reis waarschijnlijk van busstation naar Hostel (als ze je al dan niet komen ophalen) en weer terug. Dus het boeit eigenlijk niet hoeveel gewicht je bij je hebt (Als je tenminste niet van plan bent om een week lang door de bergen te trekken (He Jeroen&Mike&Frank&Rien, hoe ging het in de Dolomieten?).
Ik was dus al om 8:30 in het Hostel en de kamer was nog niet geheel klaar, maar ik kon wel m’n spullen achterlaten en even lekker een douche nemen. Om 9:30 uur ben ik toen de stad ingegaan.
N.B. Klik op more om de rest van het verslag te lezen!
(more…)

Hoe komt het toch dat de Zeeuwse invloeden zo ver reiken…. ook hier is het weer gratis internetten geblazen (u aangeboden door Samsung) (was Abel Tasman soms een Zeeuw?). Ik ben dus goed en wel in Sydney aangekomen. Iets vermoeider dan verwacht, maar toch onverwacht fris. In Singapore ging het kleine Italiaanse meisje dat naast mij zat uit het vliegtuig, en kwam er een Australische Footbal speler voor in de plaats. Iets krapper dus! Ook nog even een klein incidentje aan boord gehad. Toen ik een pen uit m’n dagrugzakje wou halen en de klep boven opendeed viel er een andere tas boven op het hoofd van die persoon voor mij. Dat was toch al een heetgebakerde griek die er meteen een drama van maakte, cabinepersoneel erbij, een gigantische zak eis boven op zijn hoofd, en het personeel maar zeggen dat dat inderdaad wel eens voorkwam etc. 5 minuten later was er niets meer aan de hand en zat hij weer gewoon TV te kijken, erg opvliegend type. In Sydney (na ca. 7 uur vliegen) bleek de wind uit de verkeerde kant te komen en mochten we maar op 1 landingsbaan landen en die ging over land. Normaal maakt het vliegtuig een grote boog en komt vanaf de kust aanvliegen. En omdat ze ook hier milieuactivisten hebben moesten we meer dan een uur rondjes cirkelen totdat het 6 uur ’s-ochtends was en we konden landen. Daarna aangekomen ging alles vrij snel. Marcel had mij al geadviseerd om de douanepapieren getrouw in te vullen. Dus toen ze vroegen of ik iets eetbaar bij mij had heb ik ja gezegd (ik had tenminste een zak met snoepjes bij me). Dus moest ik via “something to declare” naar buiten. De douane lachen en zeiden dat dat niet de bedoeling was (vis, vlees, eieren planten etc.) en mocht ik doorlopen. De rest staat nu noch in de rij bij “Nothing to declare”. Want dat is namelijk de grap, je wordt toch wel gecontroleerd (100 %) controle maar risceert wel een enorme boete. En die rij is dus nu inmens lang aangezien er op een gegeven moment 6 Boeing 747 aan het rondcirkelen waren en tegelijkertijd binnenkwamen. Zo ik heb nu geld gepint (ging perfect) en ga zo op weg naar de trein. Ca. 20 minuten naar de binnenstad en bij het treinstation is ook m’n eerste Hostel(wake-up) gevestigd. Even incheken en douchen en dan de stad in. Tot de volgende keer. olaf

Niet dus. Het vliegtuig (Boeing 747-400 Longreach) maakt dus wel een tussenstop in Singapore. Hier wordt het bijgetankt, en stappen sommige pasagiers uit. Dat betekent na 11 september dat zij wellicht iets in het vliegtuig kunnen achterlaten. Dus moeten wij er ook uit en maar liefst 驮 uur wachten hier op het vliegveld van Sydney. Maar daar hebben ze ook tegen de zeeuwse gewoontes in gratis Internet (Nu aangeboden door NEC!). Verder perfecte vlucht gehad. 2 films gezien op het media center dat in ieder stoel is ingebouwd (kan je kiezen uit ca. 10 films, GPS-info, het nieuws en je kunt er zelfs spelletjes op spelen). Kijken of ik straks ook nog een beetje kan slapen. Dan kom ik tenminste lekker fit en uitgeslapen aan in Sydney en geen last van een jet-lag. Verder perfecte service aan boord van Quantas. Zo nu moeten we geloof ik weer gaan. Tot Sydney. Olaf

Zo, de kop is eraf. Ik sta nu op het vliegveld van Frankfurt (gratis!) te internetten. Hier op het vliegveld is het net zoals in Italie. Een of ander bedrijf sponsort (hier Samsung in Italie Vodafone) als gevolg dat iedereen hier zojn of haar tijd aan het doden is met het Internet. Maar goed, gisteren tot na 18:00 uur (de winkels wouden dichtgaan) spullen wezen kopen in de stad. Vanochtend lekker uitgeslapen, en toen het moeilijkste gedeelte van de reis ondernomen. De grond lag bezaaid met allerlei spullen die volgens mij mee moesten, en ik had een gloednieuwe rugtas die nog in elkaar gezet moest worden. Maar dankzij de telefonische helpdesk van Marcel Dieleman (Die mij vertelde om eerst maar eens 驮 derde van alle spullen thuis te laten) is alles er toch in 驮 keer ingegaan. Netjes alles in een kleine plastic tasjes, sokken bij sokken en broeken bij broeken etc. De tas kon volledig dicht, en de bovenkant hoefde ik niet eens te verhogen (want dat kan met mijn superdeluxe rugzak, 20 liter extra). Op het laatste moment kwamen Erwin en Saskia nog even langs om afscheid te nemen. Zij waren die nacht ook net van vakantie teruggekomen. Enfin, om 15:30 uur de bus, om 16:02 de trein en om 16:30 was ik op Schiphol. Daar weer enorm zitten worstelen met de Flightbag om de rugzak heen. Had ik net door hoe het ding werkte, en had ik de rugzak er volledig in, dacht ik dat het wel handig zou zijn om er een slotje omheen te doen (de rits dan) zodat niet iemand er stickum drugs o.i.d. in zou kunnen doen. Maar ik had het slotje natuurlijk niet in m`n handbagage gedaan. Gevolg was dat ik op het vliegveld m`n hele rugzak uit mekaar aan het slopen was om dat stomme slotje te vinden (en ondertussen gutste, letterlijk!!!, het zweet van m`n gezicht, want ik had de jas niet uitgedaan). Uiteindelijk gevonden, alles weer in elkaar gezet. Flight bag dicht …… en toen keek ik naast mij en lag daar nog een toiletas. Dus weer alles open etc. Uiteindelijk alles erin. De tas weegt 18 Kg, iets te zwaar want ik wou maar 15 Kg meenemen. Volgende keer dan maar weer, ik heb nu alvast spijt van spullen die ik mee genomen heb. Verder goede vlucht naar Frankfurt gehad. Evcen dooringechecked (Naast mij stonden een Bosnisch meisje en jongen van een jaar of 18, 19 en die gingen ook naar Australie op vakantie, maar boekten wel eerste klas in! Goede Stufi hebben ze daar in Bosnie! Klopt dus helemaal niks van, ze zagen er eerlijk gezegd ook een beetje louche uit. Zo nu ga ik eens een hapje eten, niet hier bij de Golden Arches, want die zal ik in Oz nog wel zien, waarschijnlijk een lekkere Scheinebraten of CurryWurst, want dat zal ik daar wel niet te eten krijgen. Het volgende verslag zal wel uit Sydney komen. Olaf

(more…)

De Malta foto’s zijn via een link te downloaden!

Vanaf vandaag (22 juli 2004) hou ik een weblog bij waarin ik alle verhalen en foto’s plaats. Zo kan een ieder zelf bepalen of hij of zij het leuk vindt om het door te lezen en de foto’s te bekijken. Ik zal dus geen e-mails sturen.

Olaf