Vertrek vanauit Adelaide
Zo, ik heb net uitgechekt uit het hostel en vertrek vanmiddag richting Perth met de trein (Indian Pacific). Bijna twee volle dagen in de trein zitten, dwars door de woestijn (Nullarbor Plain). Volgens planning zal ik dan zaterdagochtend in Perth aankomen. Dan heb ik twee dagen in Perth, en maandagmiddag heb ik met Marcel bij de lokale VVV van Perth afgesproken. Eens kijken of we elkaar kunnen vinden. (Marcel, voor de zekerheid: Waarschijnlijk zit ik in: Underground Backpackers, 268 Newcastle St Northbridge
Perth, Western Australia 6003 http://www.undergroundbackpackers.com.au/index.html)
Maar goed, de afgelopen dagen heb ik hier toch ook weer heel wat gedaan. Adelaide blijkt toch niet zo verschikkelijk te zijn zoals ik eerst had gedacht. Waar ik nu zit blijkt gewoon de slechte buurt van Adelaide te zijn. Adelaide is een stad zoals precies alle andere steden van Australië. Een rivier in het midden, daaromheen een groot aantal parken, een stadion en absoluut een botanische tuin. Vlak bij de rivier is dan de binnenstad in een grid (matrix) van ca. 1 bij 1 km gelegen. Vooral het gebied rond de rivier is erg belangrijk. Hier is een heuse winkelstraat (Europesche stijl) gelegen en zijn ook de kroegen en restaurants. Daarnaast is Adelaide een echte studentenstad aangezien ze zelfs drie Universiteiten hebben en erg graag azen op buitenlandse studenten vanwege de inkomsten. Maar goed zover over Adelaide.
Zondagmiddag heb ik dus afgesproken met de twee engelse meisjes (en een duitser) in de stad. Nadat we aldaar hebben geluncht hebben we de tram genomen naar Glenelg. Dit is de badplaats van Adelaide. Ook zoals alle andere Australische steden ligt de binnenstad ca. 10-15 km van de kust af. Maar met de sneltram ben je er in zo’n 25 minuten. ’s Middags in Glenelg rondgehangen. Een beetje als Scheveningen. Een strand, een pier en een grote winkelstraat met veel winkels, cafe’s etc. Nadat we het strand verkend hadden (het is winter!) zijn we de kroeg ingegaan. Het was zondagmiddag, happy-hour, dus erg gezellig. Aan het eind van de middag toch maar terug de stad ingegaan, waarna we nog een wandeling langs de rivier hebben gemaakt. Vervolgens afscheid van ze genomen, in de stad nog een doos bonbons gekocht (van een bekende lokale bonbonfabrikant, en omdat Katrina dol is op chocolade), en terug gegaan naar het hostel. Even omgekleed en buiten gewacht op Katrina. Stipt op tijd kwam ze eraan. Was erg leuk om haar weer te zien. Ze was in de tussentijd iets molliger geworden, maar nog steeds zo goedlachs als altijd. Ook haar vriend met wie ze nu samenwoont (Chris) was erg aardig. Speciaal voor haar heeft hij de boel in Brisbane (zo’n 2500 km verderop) achtergelaten en is hij naar Adelaide verhuist. Wel kan hij abosluut niet rijden, want bij het tweede stoplicht dat we tegenkwamen reed hij dan ook al meteen door rood. Dit was weer gezien door een politiewagen, zodat we binnen no time werden achtervolgd door de politie met zwaailichten. Dus toch maar even gestopt. Beetje aardig doen tegen de Politie en…. hij kreeg geen bekeuring! Kom daar in Nederland maar eens om. Het gaat hier allemaal toch wat relaxter aan toe, alhoewel ik vooral in Melbourne redelijk wat ongelukken gezien heb. Vooral de combinatie auto/tram doet het daar heel goed…..
Enfin, daarna zijn we uitgebreid wezen uit eten in een chiq restaurant. Was erg leuk en gezellig om weer eens bij te praten. Toen ze me aan het eind van de avond weer thuis bij het hostel weer wilden afzetten reed Chris alweer door rood licht. Niet echt wat je noemt een veiige rijder. Maandag eens lekker uitgeslapen en ’s ochtends vooral in het Hostel rondgehangen. Dit is echt een ander soort hostel dan ik gewent ben. Dit is meer een soort van gezinsvervangend tehuis. Echt iedereen kent elkaar, er liggen muziekinstrumenten die je mag gebruiken, de hele dag staat de muziek knalhard aan, er wordt echt samen gekookt en gegeten en ’s-avond gaat dan ook iedereen samen de kroeg in. Hier zitten veel Amerikanen, Canadezen en zelfs hele families met kinderen en een paar Autralische jongeren die hun ouderlijk huis zijn uitgeschopt. Die laatste groep krijgt dan weer tegen drie uur per dag schoonmaken weer gratis kost en inwoning. Eerst moest ik er erg aan wennen, maar nu vindt ik het wel leuk hier. Alhoewel ik er ook straks echt naar uitkijk om weer lekker te gaan camperen, en me dus niet meer met alle lunatics (want die zitten er hier ook rijkelijk!!!) te moeten bemoeien. Maar goed dus wel even de plannen voor de rest van de week gemaakt. Omdat je Adelaide dus in principe in 1 dag kan zien werd mij door iedereen aangeraden om vooral wat van de omgeving te gaan bekijken. Dus ik had het plan opgevat om een tweedaagse tour naar Kangaroo Island te maken. Die bleek echter vol, zodat ik maar een ééndaagse tour heb geboekt. En op woensdag een tour door de Barossa Valley langs allemaal wijnhuizen. Maandagmiddag heb ik dan een wandeling gemaakt door de stad en door de botanische tuin. De Light hill beklommen alwaar je een prachtig uitzicht hebt over de stad en de achterliggende heuvels. Daarna dus teruggelopen en gezamenlijk gegeten. Vervolgens zijn we met z’n allen naar een kroeg gegaan waar maandagavond beginnende bands steeds een half uur de tijd krijgen om de kunsten te vertonen. Zo gaan er dus zo’n tien bands per maandagavond doorheen. Was erg gezellig, en dus weer veel te laat naar bed gegaan aangzien ik nog geen vier uur slaap heb gehad toen ik alweer op moest staan voor de tour naar Kangaroo Island. Ik werd ’s ochtends om 6:15 uur opgehaald en om 22:45 weer thuisgebracht. Erg inspannend dus allemaal. Eerst 100km met een grote bus naar de veerpond gereden, vervolgens driekwartier op de boot en daarna in een keine busje het eiland bezocht. Ik ben blij dat ik het heb gedaan, want het was echt de moeite waard. Eerst zijn we naar een strand gegaan waar je onder begeleiding van een ranger langs een kolonie zeeleeuwen mag lopen. Je mag de beesten tot op een paar meter na benaderen. Erg uniek. Vervolgens weer veel gereden aangezien Kangaroo Island het twee na grootste eiland van Australië is (155 bij 55 km) en de rest van de bezienswaardigheden dus helemaal aan de andere kant van het eiland liggen. Daar de remarkable rocks bezichtigd. Dit zijn een verzameling grote granieten keien die door erosie zijn uitgesleten. De keien liggen op een hoge rots, die steil uit de oceaan oprijst. Deed me een beetje denken aan de Devels Marbels in de Northern Territory. Maar goed, je moet de foto’s zien. Vervolgens naar Cape de Couedic gereden waar de Admirals Arch ligt. Dit is spectaculaiere boog die door de oceaan is uitgesleten. Dit gebied is een broedplaats voor een kolonie van Nieuwzeelandse pelsrobben. Bij een tussenstop toen ik foto’s wilde maken van een Koala dacht een kangoeroe achter mij dat mijn rugzak wel een lekker hapje was. Ik moest dus vechten met een kangoeroe om mijn eigen rugtas terug te krijgen!! Wat een brutale beesten!!
Aan het eind van de dag hebben we nog weer een kolonie pinguins bezocht. Is altijd weer enig om te zien hoe die beestjes één voor één uit het water komen en zich verzamelen om samen terug te lopen naar de kolonie. Deze kolonie waren we al eerder langsgelopen en daar waren vooral alle jonkies erg opgewonden dat ze binnenkort gevoerd konden worden. Daarna weer terug met de boot en bus en dus pas om kwart voor elf weer thuis (totaal 550 km gereden en anderhalf uur op de boot gezeten). Daarna maar meteen het bed ingedoken om de volgende ochtend om half negen een tour te maken naar de Barossa Valley. Dit was dus een wat meer relaxte tour. Erst door de Adelaide Hills gereden die Adelaide dus omsluiten. Daarna zijn we een aantal wijnboeren afgegaan en hebben nogal wat wijn en port etc. geproeft. Toch maar een fles gekocht (die ik dezelfde avond moest opdrinken anders moet ik die weer meeslepen). Grappig was nog wel een tussenstop bij een grote betonnen dam. Die nadat deze klaar was een aparte eigenschap had. Als je op 120 meter aan de overkant staat en echt gewoon rustig praat kan je het aan de overkant luid en duidelijk horen. Komt door de vorm van de dam. ’s Avonds weer samen gegeten en met z’n allen de fles port die ik gekocht had soldaat gemaakt. Daarna weer de kroeg in geweest met een paar mensen. Vanochtend uitgebreid ontbeten en met een Amerikaanse architect gepraat over de stedenbouw in Australië en architectuur in zijn algemeenheid. Zodadelijk ga ik nog de stad in om naar het South Australian museum te gaan. Om vijf uur word ik dan met een busje bij het station afgezet en zit ik twee dagen in de trein. Ben benieuwd hoe dat is. Ik hou jullie op de hoogte!
Adelaide, 3 augustus 2006, 11:30 uur