:: Olaf T.H. van Panhuys ::

Zo, dan is het nu even tijd voor een kort tussenverslagje. Nadat ik de vorige keer de weblog ge-update heb ben ik zoals aangegeven “even” een biertje gaan drinken. Ik ben begonnen in een kroeg die ze me in het Hostel aangeraden hadden en waar veel backpackers zouden komen. Nou vooruit, daar heb ik twee biertjes gedronken. Maar toen ik weer naar buiten ging en mij afvroeg: Wat nu?  kwam er op hetzelfde moment een Australier naar buiten die zich waarschijnlijk hetzelfde afvroeg. Dus zodoende raakten we aan de praat en heeft hij mij vervolgens een flink aantal kroegen van Melbourne laten zien. Hij bleek echter een enorme Jazz-liefhebber te zijn, waardoor ik nu alle Jazz-kroegen van Melbourne ken. We zijn geeindigd in een kroeg waar een enorm goede band optrad met BB-King himself achter de basgitaar en de toetsenist die met een sigaret in de mondhoek op een authenieke Hammond orgel solo’s zat weg te spelen waar The Doors nog een puntje aan konden zuigen. Al met al een zeer geslaagde avond, waarbij het dan ook meteen vijf uur ’s-ochtends werd voordat ik me weer in het Hostel meldde. De volgende dag (zaterdag) heb ik het free brackfast dan ook niet gehaald. Ben om een uur of één opgestaan waarna ik een broodje heb gehaald die ik hier in het park aan de Yarra-river heb opgegeten. Vervolgens heb ik de reis naar Adelaide geregeld. Ik vertrek dus donderdag ochtend om 06:00 ’s ochtends via de Great Ocean Road and Grampians National Park naar Adelaide. De reis zal drie dagen duren waardoor ik dus op zaterdag avond in Adelaide aankom. Op zondag heb ik met Katarina (en haar vriend) afgesproken die ik dus nog ken van de vorige reis naar Australie.

Gisteravond ben ik begonnen in een bar/disco waarvan ik dacht dat een kamergenoot mij die had aanbeveeld. Misschien dat de vrouwelijke (!) portier wat had kunnen zeggen. Of de hoeveelheid kale koppen die er rondliepen iets? Maar toen ik binnen was en net een pilsje wou bestellen viel het mij wel op dat er érg veel mannen binnen waren en vrijwel geen vrouwen. Terwijl ik rondkeek viel mijn oog op een levensgroote poster waarop stond: Friday night: men’s only. Het was zaterdag avond, maar nadat ik nog maar eens goed rondgekeken had begon het kwartje te vallen. Ik was dus in een homo-kroeg beland. Gelukkig had ik nog niets besteld en  ben toen maar weggegaan. De volgende kroeg was ondanks dat het een erg donkere kroeg was, en de mensen ook allemaal in het zwart, wel OK. Ze draaiden er goede muziek in de categorie: The Cure, Siouxsie and the Banshees en zelfs The Sisters of Mercy. Maar zelfs dat hield mij tegen een uur of drie niet meer wakker. Dus ben maar naar huis gegaan met als gevolg dat ik vanochtend wel op tijd was voor het ontbijt! Om nu maar meteen te denken dat ik gek geworden ben: Op zondag worden er live pannekoeken gebakken om 11:00 uur. Dus zowaar een free breakfast. Gezellig gekletst met een groep Oostenrijkse meisjes die hier voor een half jaar aan de Universiteit komen te studeren en nog een kamer zoeken. Schijnt moeilijk te zijn, waardoor ze morgen aan de intro-week beginnen terwijl ze nog in een Hostel wonen. Leuk is anders!

Vanmiddag ben ik, samen met nog 39.736 andere mensen naar een Australische Football Wedstrijd wezen kijken in het Telstra Stadion. Ik kende en ken de regeles nog niet. Het lijkt meer op een georganiseerde knokpartij en af en toe wordt er een soort van rugbybal tussen twee palen geschopt. Wel viel mij op dat het publiek zich voorbeeldig gedroeg. Hier gaan ze dus echt met het hele gezin naar een wedstrijd kijken. Ook zitten de fans van beide partijen gewoon naast elkaar in het stadion. En ook hier deugde er niets van de scheidsrechter aangezien links van mij een Geelong “cats” fan zat en rechts een vrouw die de Western Bouldogs “dogs” aanmoedigde. Volgens de man links van mij had was de scheidsrechter ontzetten partijdig en elke keer als de tegenstander een goal maakte kwam dat doordat de scheidsrechter onterecht geen strafschop toepaste. Laat nou net de mevrouw rechts van mij dezelfde mening te zijn toegedaan, maar dan precies andersom! Kortom het was een spannend gevecht tussen de cats en de dogs die pas 30 seconden voor het einde beslist werd in het voordeel van de cats. Mijn oude gymleraar Kloen had dus wel gelijk door eerst een uurtje te gaan boksen alvoorens we een wedstrijd Australiesch Footbal speelden. Maar toen begreep ik de regels ook al niet….

Daarna wat door de Docklands wezen slenteren. Melbourne is echt een stad waarbij je de sfeer moet opsnuiven. Er is geloof ik niet echt iets wat er tussenuit springt. Je moet de stad gewoon ervaren. En dat is dus precies wat ik de komende dagen ga doen. Vanavond ga ik denk ik eens lekker vroeg naar bed zodat ik morgen een hele dag heb. Heb hier dus nog drie volle dagen. Ik hoop dat ik hierna even de tijd heb om te bloggen wat er in de tussentijd allemaal gebeurt is. Tot dan!

Melbourne, 23 juli 2006, 21:30 uur