Eindverslag uit Melbourne
Eens kijken wat ik sinds de vorige weblog allemaal heb meegemaakt. Ik ben zondagavond inderdaad op tijd naar bed gegaan, maar dat heeft er niet toe geleid dat ik ook weer vroeg op was. Denk ik om een uur of 10:30. Als je dan na het douchen (=goed, want om 9:30 uur worden de douches schoongemaakt!) naar boven gaat om te ontbijten kom je altijd weer een boel mensen tegen. Zo ook dit keer raakte in aan de praat met een groepje Duitsers die ook allemaal een kamer voor een aantal maanden midden in het centrum zoeken. Uiteraard wel lekker ruim, maar het mag natuurlijk ook weer helemaal niets kosten. Zo zoekt momenteel het halve hostel wat. En dat zijn dus allemaal Duitsers/Oosterrijkers/Zweden, etc. De andere helft bestaat uit (Hong Kong) Chinezen/Koreanen/Jappaners die dan ook werkelijk geen woord Engels spreken. Of beter gezegd misschien spreken ze het wel, maar denk ik gewoon dat het Chinees/Koreaans of Japans is. En dat gaat in de stad trouwens net zo verder. Regelmatig kom je zelfs borden tegen in het Chinees/Koreaans/Japans voor onze Aziatische vrienden.
Na het onbijt ben ik begonnen met het maken van een wandeling die ik van de lokale VVV had gekregen. Heel handig, met een uitgebreide beschrijving en plattegrond zijn er zo’n zeven wandelingen die je door de stad kan maken met uitleg erbij. Zo ben ik deze keer maar weer naar de westzijde van de stad gegaan. Eerst langs de Yarra rivier opgelopen langs het culturele centrum en vervolgens weer bij de Docklands uitgekomen. Daar was momenteel een grote tentoonstelling over de machines van Leonardo Da Vinci aan de gang die ik dus bezocht heb. Was erg interessant. Maar daarvoor ben ik natuurlijk niet helemaal naar Australië gekomen. Dus eerst maar eens een versgevangen Fish (en Chips) aan de haven gegeten om vervolgens naar het platform deck van de hoogste toren van Melbourne te gaan om van het uitzicht te genieten. De vorige keer dat ik zoiets heb gedaan was in het WTC in New York, en we weten allemaal hoe het met dat gebouw is afgelopen…….. arm Melbourne!
Vervolgens een beetje langs de westkant van de stad gezworven. Toen ik weer langs de Yarra river liep kreeg ik het opeens erg warm. Bleek er aan de overkant van de rivier grote gasflammen in een willekeurig patroon te worden afgestoken. Waarschijnlijk om de touristen weg te jagen…..
Efin lekker gegeten in een Indiaas restaurant (waar ze er hier ook weer meer dan genoeg van hebben). ’s Avonds kon ik niet echt mijn draai vinden qua kroegen. Sommigen waren dicht en in een aantal andere waren maar een paar mensen binnen. Heb nog wel intussen de noordzijde van de stad verkent waar de Italiaanse wijk zich bevindt. Ben dus noodgedwongen maar om een uur of 1 wezen slapen.
De volgende ochtend zag ik bij het ontbijt dat er op een aanplakbiljet stond waar je in Melbourne op maandag avond precies moet zijn. Had ik dus eerder moeten weten…
Gisteren heb ik weer een aantal routes van de VVV gelopen. Ditmaal eigenlijk de gehele binnenstad: pleintjes/fonteintjes en de avenues/lanes en winkelstraatjes. De binnenstad is dus niet echt groot. Ca. 1 bij 2 km. Alle straten lopen in een recht grid. En tussen die bloken in lopen dus soms stegen of overdekte straatjes. In de stegen zitten vaak koffiehuizen/lunchrooms etc. In de overdekte straatje vindt je erg veel winkels terug. Ook heeft Melbourne een flink aantal overdekte wandelpromenades uit de Victoriaanse tijd (ca. 1850) met veel gietijzeren gevels en overkappingen. Sommige van de koffiehuizen in de steegjes zijn zo klein dat je er nauwelijks in past. Toch heb ik regelmatig er wat gegeten en gedronken omdat het wel sfeer had al die langswurmelende mensen. Aan het eind van de middag heb ik nog de route aan de oostkant van de stad genomen die naar een park (Fitztroy Gardens) en de daarachterliggende wijk uit de Victoriaanse tijd leidt. Daarna op tijd terug naar het hostel omdat er dinsdag gezamenlijk gekookt en gegeten werd. Uiteraard pasta, want iets anders is te ingewikkeld. Tussendoor moest ik nog van kamer verhuizen omdat er vandaag een grote groep zou inchecken en die moetsen dus per sé in mijn kamer terecht kunnen. ’s Avonds ben ik naar de bar beneden het hostel een “paar” biertjes wezen drinken met twee Engelsen die op mijn oude kamer zaten. Was weer erg gezellig, alhoewel die Engelsen er wel weer een aardig tempo erop hadden zitten. Zij gaan hierna naar Nieuw Zeeland en dan gaan ze simpelweg “running out-of-money” doen. Wat er daarna gedaan zou moeten worden hebben ze eigenlijk nog niet over nagedacht. Rare vraag eigenlijk. Denken mensen daar dan over na??
Omdat ik nu aan de straatkant zit, en dus de beschijking heb over een raam was ik vanochtend alweer vroeg wakker. Zo vroeg zelfs dat ik op tijd was voor het Free Breakfast. Bij terugkomst op de kamer bleek er een Braziliaan bij mij op de kamer te zijn gekomen. Leuke gast. Hij is dokter en wil in australie komen werken, maar dat lukt nog niet erg aangezien ze moeilijk doen om zijn diploma’s te erkennen. Een paar jaar geleden schijnt er een dokter uit de USA (dokter Death) te zijn gekomen die eigenlijk geen dokter was en veel ellende heeft veroorzaakt waardoor ze nu alles driedubbel aan het checken zijn. Aangezien ik vorig jaar in Brazilie op vakantie was hadden we dus veel onderwerpen om over te praten. Zo legde hij uit dat de de beste Universiteiten van Brazilie de staatsuniversiteiten zijn. En om er voor te zorgen dat hier de beste studenten naar toe gaan hebben deze dan ook een zeer strenge toelatingsexamen. Maar als je naar een openbare middelbare school gaat kan je het toelatingsexamen niet halen met als gevolg dat de rijke kinderen die naar een privé middelbare school zijn gegaan naar de beste universiteiten gaan op kosten van de staat!
Wel keek hij op van de belastingen hier in Australie. Hij heeft hier nu een jaar als verzorger gewerkt en komt tot de conclusie dat hij 50% belasting moet betalen. Schandalig gewoon. in Brazilie betaal je al 20% en dat is teveel….
Zo zie je maar dat er altijd wel ergens iets niet klopt.
Daarna ben ik naar de parken in het zuiden van de stad gelopen. Eerst door de botanische tuin die erg indrukwekkend was. Net toen ik languit in het zonnetje op een bankje (overigens gesponsord) ging liggen deed de tuinman de waterkraan aan, zodat ik onder luid gelag weg moest rennen! Vervolgens via Albert Park naar de kust gelopen. Albert Park is dus een gewoon park dat een aantal weken voor de Formule 1 grand prix van Australië wordt omgetoverd in een race-circuit. De coureurs rijden dus over de gewone openbare weg. Na de race wordt het park weer teruggegeven aan de stad.
Het strand van Melbourne heet dus St. Kilda. Omdat het hier nu winter is (16,4 graden Celcius, 62% RV, gelezen vanaf het weerstation van de botanische tuin) zijn er erg weinig mensen op het strand. Behalve de Japanners dan….
En die waren weer afgekomen op een paar waggelende pinguins die hier dus schijnen te leven. Ik wist niet eens dat ze hier voorkwamen! Eerst zag ik een bord dat je je hond moest aanlijnen vanwege de pinguins, en even later zag ik ze dus echt. Australie is een echt vogelland!
Daarna toch maar met de tram terug naar de stad gereden (ca 8 km), gegeten en nu dus de weblog aan het bijwerken. Zodadelijk ga ik maar alvast mijn spullen pakken, want morgenochtend rijdt de bus om kwart over zes ’s ochtends weg. Zaterdag kom ik dus aan in Adelaide en zondagavond ga ik met Katrina uit eten.
O, ja, voor een ieder die alvast de foto’s willen zien? Die staan er nog niet op. Wellicht dat ik in Adelaide even de tijd heb om dat te doen? Tot horens!
Melbourne, 26 juli, 21:30 uur